Cytatowy poniedziałek - odsłona 74 "Spacer spalonym mostem" Katarzyna Kosior cz. 3

"Nie miała już sił. Czuła, jak każdy z organów wewnątrz jej ciała krwawi. Od środka rozdzierała ją bezkresna rozpacz". 

"Znajdź coś, co kochasz i pozwól, by cię to zabiło. To właśnie robię. Skrupulatnie wypełniam instrukcję życia według Charles'a Bukowskiego". 

"Strącona w otchłań braku doznań, zaczynała rozumieć, że jej życie straciło właśnie swój sens". 

"On nie potrafił dać jej tego, czego potrzebowała, ona zaś nie była taką, jaką on chciałby żeby była. Ot, dwoje ludzi, kobieta i mężczyzna, na odległość sparaliżowani obustronnym przyciąganiem, zaś odpychający się nawzajem, niczym dwa magnesy, położone blisko siebie, kiedy byli razem". 

"Teraz jej miłość topniała z każdym dniem, a w jej serce wbijały się długie sople lodu, powodujące w nim niewyobrażalny ból". 

"Nie próbuj walczyć z jego lękami, bo tylko się poranisz, a i tak nie dotrzesz do jego wnętrza. Nie możesz go uleczyć". 

"Dziś wiem, że to, co dajemy innym wraca do nas ze zdwojoną siłą. Dużo czasu zabrało mi, nim zrozumiałem, że prawdziwa radość to radość dawania siebie innym". 

"Tylko człowiek głupi nie potrafi dostrzec, że jego zachłanność i egocentryzm zbiorą w końcu bolesne żniwo". 

"Po raz pierwszy od lat doświadczała szczęścia w czystej postaci, zaś brudne wody przeszłości już nie były w stanie go nijak zmącić".