Cytatowy poniedziałek - odsłona 15 "Uwikłani. Obesesja" Laurelin Paige

Dzisiaj mam dla Was fragmenty z powieści "Uwikłani. Obsesja", którą mogłam przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Kobiecego. Zapraszam!

„Musiałam w to uwierzyć. Inaczej zazdrość zjadłaby mnie od środka”.

„Jego winy nie były tak wielkie, by błędy z przeszłości miały go prześladować do końca życia”.

„Z pewnością ludzie tacy jak my – zranieni do tego stopnia, że sami niszczyli wszystkich wokół – też zasługiwali na odrobinę szczęścia”.

„Co powiesz na to, żeby zamiast się sprzeczać, kto na kogo bardziej nie zasługuje, zgodzić się, że całkiem nieźle do siebie pasujemy?”.

„Cudownie było usłyszeć, że ktoś chce mnie przy sobie zatrzymać. Nie mogłam prosić o nic więcej”.

„Kocham cię za bardzo, jak mam to w zwyczaju, jednak tym razem wcale tego nie żałuję i nie chce się wycofać, bo potrzebujesz tej miłości”.

„Tym spojrzeniem powiedział wszystko – że mocno w nas wierzy, że to, co mamy, jest dobre i że bardzo mnie kocha, chociaż jeszcze nie ubrał tego w słowa”.

„Pozwoliłam łzom swobodnie spłynąć. Nie było ich wiele – raptem kilka, a każda słodka, przepełniona szczęściem i obietnicą czegoś dobrego. Przepełniona miłością”.

„Stanęłabym za nim bez względu na to, w jakie bagno by się wpakował, tak jak on stanął murem za mną i całym bagnem, które miałam w swoim niechlubnym dorobku”.

„Jesteś moja. A ja jestem twój. A to oznacza, że jestem z tobą związany pod każdym względem i w każdej sytuacji. Na dobre i na złe. Jeśli tego nie widzisz, to nie mamy szans”.