Cytatowy poniedziałek - odsłona 324 "Podejrzany" Paulina Świst

 "Nie ma twardych ludzi, są źle albo dobrze przygotowani".

"Ludzie dzielili się na miękkich i takich, których po prostu nie uderzono we właściwe miejsce".

"Patrzyłam na niego z przerażeniem, ale jednocześnie z nadzieją, której mi brakowało.

[449] Marta Krajewska - PRAGNĘ WIĘCEJ

 

    „Pragnę więcej” to istna podróż do przeszłości. To powieść pełna słowiańskich wierzeń i prastarej kultury. Czytając tę książkę byłam mocno zaintrygowana, a jednocześnie nie mogłam się przekonać co do języka używanego przez autorkę. Jest wręcz naszpikowana dialektami, można się poczuć tak, jakbyśmy dosłownie brali w tej historii udział. Była to dla mnie ciekawa i oryginalna przygoda, którą zapamiętam na dłużej. W tej książce czytamy o życiu Jaruny, dziewczyny, która dopiero wkracza w świat dorosłych. Młoda kobieta poznaje co to miłość, zawód, pożądanie, jednocześnie odkrywając siłę kobiecości. To wspaniałe zestawienie ludzkiego oblicza. Naszych dobrych i tych złych stron. Autorka skutecznie udowadnia, że uczucia i relacje międzyludzkie są ponadczasowe!

#subiektywnerecenzje

Współpraca barterowa z Wydawnictwem Lipstick Books.

Cytatowy poniedziałek - odsłona 322 "Bogaty i grzeszny" Meghan March

 "Wrogów trzymaj blisko siebie".

"Bo gdy gra toczy się o miliardy dolarów, nikt nie jest poza podejrzeniami. I nie mają tu znaczenia więzy krwi, nazwisko lub jedno i drugie".

"Człowiek nigdy nie jest tak naprawdę uwiązany w jakimś miejscu. Zawsze ma się wybór".

"Więcej dotyku jej skóry. Więcej jej płonących niebieskich oczu zgłębiających każdy szczegół na mojej twarzy".

"Kimkolwiek była ta dziewczyna, miała w sobie ogień i niewinność, najgroźniejsze z możliwych połączeń".

"Nie da się zapomnieć dziewczyny, która pokiereszowała ci serce i zostawiła, a ty nigdy już nie wróciłeś do tego, kim byłeś przed nią".

"Dzisiejsze popołudnie było jak spacer ścieżką wspomnień, podczas którego potknęłam się o każdy kamień, jaki na niej pozostał".

"Mimowolnie odsuwam się o krok, jakbym próbowała uciec przed chmurą jadu, którą rozpyla wokół siebie ta dziewczyna".

"Gdy tak na mnie patrzysz, wcale nie chce mi się widywać cię rzadziej".

"Nie żeń się z kobietą, której nie ufasz albo która nie ufa tobie, bo wszystko się rozpieprzy, zanim zdążysz powiedzieć "tak"".

"(...) czas jaki z tobą spędzam, to najlepsza część mojego dnia, tygodnia, miesiąca i całego pieprzonego roku".

"Czasami nienawidziłam go za to, że był taki kochany, i za to, że mówił rzeczy, od których moje mury obronne obracały się w gruz szybciej, niż miałabym szansę je wzmocnić".

"Ściskam ją mocniej i tak cholernie dobrze się czuję, trzymając ją w ramionach, jakby tak właśnie miało być".

"Wniknęła w moją krew i już zawsze będę ją czuł pod skórą".

"(...) moje całe życie jest jednym wielkim pasmem złych decyzji".

"Czasem zamiast powiedzieć rzeczy, których nie będzie można cofnąć, lepiej odejść i obmyślić nową strategię".

"Jego słowa raniły mnie jak odłamki szkła. Żłobiły moje ciało i rozszarpywały na kawałki".

"A czy nie na tym polega życie? Na pokonywaniu przeszkód, gdy sprawa jest tego warta? I czy istnieje coś bardziej wartego stoczenia tej walki niż życie przy boku osoby, która sprawia, że każdy poranek jest ekscytującym nowym początkiem?".

"Niesamowite, jak czasem wystarczy tylko raz zrobić coś innego niż zwykle, aby całe życie potoczyło się innym torem".

"(...) jeśli coś idealnie wygląda, to wcale nie znaczy, że naprawdę takie jest. A czasem coś, co wygląda jak obraz nędzy i rozpaczy, może być czymś lepszym, niż sobie to wyobrażamy".

"Zatracam się w nim, w dotyku jego skóry, w zapachu, który jest nowy, a przy tym w jakiś sposób znajomy".

Cytatowy poniedziałek - odsłona 321 "Grób mojej siostry" Robert Dugoni

"Trzymasz się nadziei, choćby nie wiadomo jak wątłej i przeczącej logice, jest czysto ludzką cechą".

"Jeśli się wstydzisz, że ktoś się dowiaduje, co robisz, to chyba przede wszystkim nie powinnaś tego robić".

"Siedzenie i zamartwianie się czymś, do czego być może nigdy nie dojdzie, niczego nie zmieni".

"(...) wiedziała jednak, że z pewną odmianą bólu nie da się pogodzić. Co najwyżej można go ukrywać pod pozorami normalności".

"To jest ten ból, który muszę w sobie zwalczyć. I nie uda mi się tego zrobić tutaj. Ty masz swój ból, z którym musisz się uporać, i myślę, że tobie też się to nie uda tutaj, ale do tego musisz już dojść sama".

"To, że życie nie ułożyło się po mojej myśli, jeszcze nie znaczy, że już nigdy mi się nie uda".

"Tak jak powiedziałeś, świat się nie zatrzymuje, żebyś mógł się pogrążyć w żalu. Któregoś dnia się budzisz i uświadamiasz sobie, że trzeba zacząć żyć, bo... Cóż innego ci pozostaje?".

"Dwie rzeczy, które nigdy człowieka nie ominą. Śmierć i podatki".

"Czasem lepiej zostawić pytania bez odpowiedzi".

"Nie czas teraz myśleć o przyszłości. Ma wystarczająco dużo zmartwień z teraźniejszością".

"W ciągu minionych lat wielokrotnie się nad tym zastanawiała. Nad ulotnością życia i nieprzewidywalnością tego, co nas czeka, choćby w najbliższej przyszłości".

"Lepiej, aby dziesięciu winnych uniknęło kary, niżby jeden niewinny miał cierpieć".

"Nie da się pogrzebać upiorów, nie stawiając im czoła".

 

[448] Anna Kusiak - RZEKA

    Dzisiaj przychodzę do Was z niesamowitą książką autorstwa Anny Kusiak pod tytułem "Rzeka". To pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika dobrych książek kryminalnych, w których głównym motywem jest śledztwo w sprawie zaginięcia pewnej kobiety.

    Główną bohaterką, z mocnym i nieugiętym choć naznaczonym bolesnymi doświadczeniami charakterem jest detektyw Dobrosława Machniewicz. Kobieta z oryginalnym i dość niespotykanym imieniem trudni się zawodem, do jakiego nie każdy się nadaje. Jest prywatnym detektywem, jej życie wywraca się do góry nogami kiedy w jej biurze pojawia się Paweł Grzędowicz, właściciel jednej z rzeszowskich firm, bogaty i postawny przedstawiciel wyższych sfer. Mężczyzna zgłasza się do Dobrosławy w związku z zaginięciem Aliny Grzędowicz, jego żony, która już od kilku dni nie daje znaku życia. Detektyw, jak i czytelnik jest przekonany od samego początku, że jej klient nie mówi całej prawdy, a sprawa jest dużo głębsza niż mogłoby się wydawać. Autorka Anna Kusiak serwuje nam całkowicie nieprzewidywalną, klimatyczną, tajemniczą powieść. To w jaki sposób manewruje fabułą i postawami bohaterów wywarło na mnie duże wrażenie, bo choć akcja nie jest nie wiadomo jak spektakularna to właśnie ten ciężki klimat sprawia, że nie można się od niej oderwać. Dodatkowo akcja osadzona jest w rzeczywistym mieście, gdzie pojawiają się prawdziwe ulice, budynki, sklepy i restauracje. Rzeszów znajduje się niedaleko mojego miejsca zamieszkania co dodatkowo wzmagało we mnie uczucie, jakobym sama brała udział w tej powieści. Już dawno nie osiągnęłam takiego stanu. Nie mogę się doczekać aż pojawi się kolejna część, bo z zakończenia wynika, że to jeszcze nie koniec przygód detektyw Machniewicz, a dopiero początek jej zawrotnej i niebezpiecznej kariery. Na duży plus zasługuje również kreacja psychologiczna bohaterów. Twarde charaktery i ich ukryta przeszłość, która intryguje czytelnika nie dając mu zapomnieć o tej powieści. Zaskakujące zakończenie sprawia, że moja ocena tej książki znacząco rośnie. Mam ochotę na więcej i nadzieję, że kolejny żywioł Podkarpacia ukaże się jak najszybciej!

    Jeśli macie ochotę na delikatny kryminał, który nie jest tak banalny jak się początkowo może wydawać to ten tytuł jest dla Was. Pełna tajemnic, niepewności i realizmu "Rzeka" to książka, którą musicie przeczytać!

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję wydawnictwu Kobiecemu!