Cytatowy poniedziałek - odsłona 104 "Coś do ocalenia" Cora Carmack cz. 1

"Człowiek nie zdaje sobie sprawy z własnej małości, póki nie  stanie oko w oko z czymś o wiele większym". 

"Żyjemy tak, jakbyśmy byli centrum wszechświata, a tak naprawdę każdy z nas jest tylko maleńką drobinką większej całości". 

"Całował mnie z desperacją, zupełnie jakbym była bitwą, którą musi wygrać, jak człowiek, który nie ma nic do stracenia". 

"Tylko oczy, szare jak burzowe niebo, były jakąś stałą, bezpieczną przystanią, w której mogłam zakotwiczyć, gdy wszystko wokół rozpadało się i składało na nowo". 

"Patrzył, zupełnie jakby znał mnie na wylot, jakby posiadł wszystkie moje sekrety i znał mnie lepiej niż ja sama". 

"Jego spojrzenie dotarło gdzieś do samej istoty mnie i nieoczekiwanie poczułam zupełnie inny rodzaj lęku". 

"Byliśmy jak dwa magnesy o przeciwstawnych biegunach i momentami siła naszego przyciągania przerażała nawet mnie". 

"Ostatnie słowo odbiło się echem po pokoju i nagle poczułam się tak, jakbym w miejscu serca miała wielką, wypełnioną po brzegi lękiem, czarną dziurę".