[16] Ian McEwan - NIEWINNI

Ian McEwan - NIEWINNI

Wydawnictwo Albatros

Warszawa 2011

Przekład:Julita Jeziorek, Anna Kurek

Ocena: 5/10

OPIS: Berlin, koniec lat 40. Do podzielonego miasta przybywa młody Anglik Leonard Marnham, aby uczestniczyć we wspólnym przedsięwzięciu angielskich i amerykańskich służb wywiadowczych. Celem Operacji Gold jest podsłuch rosyjskich linii telekomunikacyjnych przebiegających tuż przy granicy zachodniego sektora miasta.Wkrótce po przyjeździe Leonard poznaje piękną niemiecka dziewczynę imieniem Maria. Pewnego tragicznego wieczoru ich pełen namiętności i uczucia romans niespodziewanie zmienia sie w koszmar, a Leonard i Maria staja się zakładnikami własnej niewinności.

       Dobry wieczór! Dzisiaj przedstawiam Wam thriller „Niewinni” stworzony przez Ian’a McEwan’a.  Znajdujemy się w Niemczech, lata 40. Młody, 25-letni Anglik, Leonard Marnham przyjeżdża do Berlina do pracy przy tajnej Operacji Gold, w której to zostaje doceniony i pnie się w górę po „stopniach wtajemniczenia”. Poznaje nowe tajemnice, które łączą się w całość, którą znają nieliczni.

        Poznaje nowych ludzi, z którymi wybiera się do klubu, w którym to poznaje Marię. Kobieta jest starsza od niego o pięć lat, bardziej doświadczona, z ogromnym bagażem życiowym, który materializuje się najczęściej w postaci jej byłego męża Ottona. Tytuł „Niewinni” idealnie pasuje do fabuły książki. Z początku zastanawiałam się, do czego odnosi się ostatni fragment krótkiego opisu książki, a mianowicie „Leonard i Maria stają się zakładnikami własnej niewinności”. Romans, nieobytego w relacjach damsko-męskich, mężczyzny i kobiety doświadczonej, pewnej nocy zostaje zakłócony, przez dziwne i lekko chore wyobrażenia Anglika. Szczerze mówiąc, jak do tego momentu darzyłam Leonarda sympatią, tak od tego dnia, cały mój pozytywny stosunek do tego bohatera z każdą stroną się ulatniał. A kiedy dotarłam do punktu kulminacyjnego, w którym przekonałam się co kryje tytuł „Niewinność” byłam w ogromnym szoku! Chyba nikt, kto zacznie czytać nie spodziewa się takiego obrotu spraw, związanego z Marią, Ottonem i Leonardem. Ciekawi Was pewnie dlaczego taka ocena, a nie więcej. Moim zdaniem, autora McEwan’a, zbyt mocno poniosła wyobraźnia. Szczegółowe opisy przyprawiające o mdłości i tak przerysowane sytuacje zdarzyło mi się czytać pierwszy raz. Nie wiem jak wyglądają inne powieści tego autora, jednak w chwili obecnej boję się nawet patrzeć na okładki podpisane nazwiskiem McEwan.

         Jeśli ktoś z Was, lubi mocne fabuły w książkach, opatrzone dużą ilością krwii i tym podobnych opisów, polecam jak najbardziej. Przyznam się, że oceniam na plus to, że od dawna nie czytałam tak mało przewidywalnej książki. Czytałam ją z myślą o tym, że to kolejny romans z małym wątkiem kryminalnym, jednak bardzo, bardzo się zdziwiłam. Podobało mi się również to, że autor poruszył także kwestię stosunków politycznych pomiędzy Rosją, Niemcami, Ameryką i poniekąd Anglią, dlatego też, książka ta nie zanudzała jednym problemem głównym, ale zachwycała wieloma wątkami pobocznymi.

Warto zapisać:

„Za każdym razem, kiedy się z nimi spotykaliśmy, z tymi rosyjskimi oficerami, oni zawsze sprawiali wrażenie cholernie nieszczęśliwych. Wyglądało to tak, jakby w każdej chwili spodziewali się strzału w plecy. Nawet ich nie bawiło, że zachowują się jak kretyni. I dlatego nigdy nie mogłem ich naprawdę nienawidzić. To była polityka. To gówno lało się z góry.” (fragment powieści "Niewinni" Ian McEwan)

„Patrzyła wprost na niego ze zrozumieniem i życzliwością. Łączyła w sobie rezygnację z pełną miłości uwagą, była zbyt dobra, by na nią patrzeć, zbyt doskonała dla niego, musiał więc unikać jej oczu lub zamknąć je.”(fragment powieści "Niewinni" Ian McEwan)

„Lubisz każdego, kto jest dla ciebie miły. Jeżeli Hitler postawiłby ci drinka, stwierdziłbyś, że z niego równy gość.”(fragment powieści "Niewinni" Ian McEwan)