"Utknęli, zawieszeni niczym w próżni, między dwoma światami".
"Byłam przybita tym, jak wszystko to, czego jesteś pewien, w jedną chwilę może zostać zmiecione z powierzchni ziemi".
"Będę musiała odnaleźć takie miejsce, gdzie mogłabym zrozumieć, co straciłam, a czego przecież nigdy tak naprawdę nie miałam. Jedynie przestrzeń dzieląca wczoraj od jutra mogła mi to zapewnić".
"Co było gorsze? Opłakiwanie utraty czegoś bez świadomości, że nigdy się tego nie miało? A może rozpacz po stracie tego, co myślało się, że się ma, a co nigdy do nas nie należało?".
"Dobroć zawsze motywowana jest czymś szlachetniejszym, niż tylko pragnieniem bycia dobrym".
"Miejsce, które znalazłam sobie pomiędzy wczoraj a jutrem, pomiędzy przeszłością a przyszłością, rozpadło się, może tak naprawdę nigdy nie istniało".
"Ci, którzy powiadają, że wszystko zdarza się po coś, mówią tak tylko wtedy, gdy im to pasuje. Nie należą oni do ludzi, którzy żałują, że nie mogą cofnąć czasu i dokonać innych wyborów".
"Choroba działa jak maszyna - robi swoje, ale działa bezwiednie. Kiedy maszyna staje, nie ma to dla niej znaczenia. Nie świętuje też, gdy na nowo odzyska sprawność".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuje za komentarz.
Pozdrawiam i zapraszam ponownie!